Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Στην παραλία....

Επειδή... πρόσφατα πήρα μεγάλη πίκρα...
.
με την Νέα Παραλία της Θεσσαλονίκης....

και επειδή.... μπορεί κάποιος να πει....

πως δεν υπάρχουν προτάσεις...

Ορίστε τι είδα και ζήλεψα....

Πείτε μου αν έχω άδικο.....
.
















Οι φωτογραφίες είναι από την επέμβαση που έγινε στο λιμάνι του Τελ Αβιβ....
απο το γραφείο Mayslits Kassif Architects
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ
.
.

Εγώ θα ταξιδέψω τώρα...
.
μελαγχολική....
.
στην παρακάτω φωτογραφία......

.
.
γιατί η σχέση με την θάλασσα είναι κυρίως ερωτική.....
..............

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Ενα θαμπό όνειρο....




Το Blur Building ή σε ελεύθερη μετάφραση «κτήριο των θαμπάδων», είναι μια αντεστραμένη πλατφόρμα που τυλίγεται σε ένα διαρκές σύννεφο από ομίχλη, προκαλούμενη από τον άνθρωπο και κατασκευάστηκε για το ελβετικό EXPO το 2002 στη λίμνη Neuchatel από τους αρχιτέκτονες Diller Scofidio + Renfro





Το αρχικό οικοδομικό υλικό είναι γηγενές στην περιοχή, και είναι το νερό....
Το νερό αντλείται από τη λίμνη, φιλτράρεται, και πυροβολείται ως λεπτή υδρονέφωση μέσω 31.500 ακροφυσίων υψηλής υδρονέφωσης
....





Ένα έξυπνο καιρικό σύστημα διαβάζει τους μετατοπιζόμενους κορυφούμενους όρους της θερμοκρασίας, της υγρασίας, της ταχύτητας αέρα και της κατεύθυνσης, και επεξεργάζεται τα στοιχεία σε έναν κεντρικό υπολογιστή που ρυθμίζει την πίεση ύδατος.




Η θαμπάδα είναι ένα αντι-θέαμα.




Το κτήριο αμφισβητεί την οντότητα του μένοντας πάντα αδιευκρίνιστο, χωρίς όρια και πάντοτε διαφορετικό…
Είναι μια αρχιτεκτονική της ατμόσφαιρας..

σε κάνει να προβληματιστείς για τα όρια της ύπαρξης,
κάτι μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας..


Κτήριο ή όνειρο??


Περπατώντας κάτω από τη μακριά κεκλιμένη ράμπα, οι επισκέπτες φθάνουν μεγάλο σε μία ανοικτή πλατφόρμα αέρα στο κέντρο της μάζας ομίχλης όπου ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι ο άσπρος θόρυβος των παλμένος υπολογιστών ακροφυσίων ύδατος…




Περισσότερες πληροφορίες για το «θαμπό όνειρο» εδώ :
www.dillerscofidio.com/blur.html

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2008

Ετοιμάζοντας την ιδανική αυλή...


Ηταν μια φορά και έναν καιρό....

μία μικρή παραμελημένη αυλή....



μέχρι που την ανέλαβε....

ένα γραφείο αρχιτεκτονικής κήπων και τοπίων....

από το Βέλγιο....

θα το βρείτε εδω:






και την έκανε μία ιδανική αυλή...




για κρασιά με θαλασσινά...




για χαρούμενες παρέες...


και ......για ερωτικές εξομολογίσεις...

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Edouard Francois



Eνας διαφορετικός, εμπνευσμένος και ριζοσπαστικός αρχιτέκτονας από την Γαλλία...
Σε μία συνέντευξη του λέει πως η αρχιτεκτονική είναι ένα επάγγελμα εφαρμοσμένων τεχνών, όπου διασταυρώνονται τρία στοιχεία. Απο την μία μεριά έχουμε την τεχνική διάσταση με τα οικονομικά μεγέθη και την απαραίτητη τεχνογνωσία. Από την άλλη πρέπει να είμαστε σε κοινωνική επαγρύπνηση και να παρακολουθούμε τι ενδιαφέρει, τι προβληματίζει τον κόσμο γύρω μας. Και τελικά πρέπει να αναπτύξουμε μια ανθρώπινη παρατηρητικότητα.

Ολη η συνέντευξη εδω:
Ο Edouard Francois σχεδιάζει κτίρια σαν

"τον χαμαιλέοντα, με μεγάλο σεβασμό στο αστικό τοπίο"

Ιδού ορισμένες από τις πιό λαμπρές δουλειές του....


Το ξενοδοχείο Fouquet's Barrière στο Champs Elysées






bouffon schools




Terreneuve





’sprouting building’, montpellier, france (2000)



'aviary’ parc de saint cloud, france (1997)


'alliance francaise’ new-delhi, 2001


maquette’ a landskape labyrinth, colmar, france, 2002.


'rural lodgings', jupilles, france 1996


Αν σας ξελόγιασε και εσάς μπορείται να τον βρείτε εδω:

Edouard Francois

ΑΡΧΗτεκτονικη...

Το σύγχρονο ελληνικό αστικό περιβάλλον είναι τρισάθλιο...
Πολλές φορές χρεάζεται να απολογούμαι για το επαγγέλμα μου...
Το επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού...
Η δημιουργία αυτού του blog προέκυψε από την ανάγκη μου...
να μοιραστώ την ζήλεια μου...
για τις δουλειές άλλων....
Δεν πιστεύω πως υπάρχουν αθώα θύματα .....
και για αυτό δεν θα το παίξω θύμα...
Αλλά... δεν είναι κρίμα... να ζούμε σε μία τόσο όμορφη χώρα...
και να σχεδιάζουμε τέτοια εκτρώματα????
Ποιος να φταίει άραγε??
Ας χαζέψουμε λοιπόν τι θα μπορούσαμε να είχαμε σχεδιάσει...
αν ο Ερμής δεν ήταν σχεδόν πάντα ανάδρομος....
για την Ελληνική Καθημερινή Αρχιτεκτονική...
και ας ονειρευτούμε....
Ισως μέσα από ένα blog...συνεχιστεί ο ατέρμων διάλογος...
και ίσως κάτι...αλλάξει...
Αν όχι...
τουλάχιστον θα το διασκεδάσουμε...