Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

ΑΡΧΗτεκτονικη...

Το σύγχρονο ελληνικό αστικό περιβάλλον είναι τρισάθλιο...
Πολλές φορές χρεάζεται να απολογούμαι για το επαγγέλμα μου...
Το επάγγελμα του αρχιτέκτονα μηχανικού...
Η δημιουργία αυτού του blog προέκυψε από την ανάγκη μου...
να μοιραστώ την ζήλεια μου...
για τις δουλειές άλλων....
Δεν πιστεύω πως υπάρχουν αθώα θύματα .....
και για αυτό δεν θα το παίξω θύμα...
Αλλά... δεν είναι κρίμα... να ζούμε σε μία τόσο όμορφη χώρα...
και να σχεδιάζουμε τέτοια εκτρώματα????
Ποιος να φταίει άραγε??
Ας χαζέψουμε λοιπόν τι θα μπορούσαμε να είχαμε σχεδιάσει...
αν ο Ερμής δεν ήταν σχεδόν πάντα ανάδρομος....
για την Ελληνική Καθημερινή Αρχιτεκτονική...
και ας ονειρευτούμε....
Ισως μέσα από ένα blog...συνεχιστεί ο ατέρμων διάλογος...
και ίσως κάτι...αλλάξει...
Αν όχι...
τουλάχιστον θα το διασκεδάσουμε...

6 σχόλια:

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Πέρασα για ένα ευχαριστώ.
Και βρήκα κάτι που με εκφράζει και με εμπνέει.
Σύντομα θα τα ξαναπούμε, ΑρχιΤεκΤόνισσα.

aKanonisti είπε...

Μου έκανες ποδαρικό λοιπόν...
Και έχω την εντύπωση...
πως θα είναι για καλό....
:-)

mahler76 είπε...

Καλησπέρα συνάδελφε. Εγώ δεν έχω γράψει τίποτα ακόμη για αρχιτεκτονική στο μπλόγκ μου. Συχνά πρέπει να απολογούμαι όχι μόνο για αυτό που λές, το επάγγελμά μου (ή καλύτερα να πώ το μελλοντικό), αλλά και για το πόσο σνόμπ και υπερόπτες είμαστε οι αρχιτέκτονες. Και όταν στο λέει αυτό ένα άτομο που θα ήθελες να το δείς κάπως αλλοιώς, τότε τα πράγματα δεν είναι καλά.
Άντε καλό βράδυ και θα περάσω και από το άλλο σου παιδάκι.

harisheiz είπε...

εσένα παίζει να σε ξέρω!

fouTouristas είπε...

Πολλες φορες και οι ιδιοι αρχιτεκτονες, συμπεριλαμβανομενων των ιδεων και τυχον οραματων τους, πεφτουν θυματα των αγορων και της "καταστατικης" εξισωσης χρονου-χρηματος.

Μεγαλυτερος εχθρος σου ομως ειναι τελικα ο ιδιος σου ο εαυτος. Οταν σε ενα τετραγωνικο γης επιλεγεις να φορτωσεις 20 κυβικα μετρα μπετο, δεν ειναι μονο τα λεφτα στη μεση. Λιγο η ελλειψη ζητησης, λιγο η βιασυνη και το 'δε βαριεσαι' και ολη η κατασταση επιδεινωνεται.

Καλη συνεχεια στο blog σου, που ανακαλυψα καπως αργα οπως βλεπεις, παντα με δημιουργικη διαθεση και ορεξη για νεες συγκρουσεις. Συγκρουσεις με καθε λογης μουντο δεδομενο, ακομα και με τη δηθεν "αρχιτεκτονια". Και θα τον βρεις τον δρομο σου, πραγμα καλυτερο για ολους μας τελικα..

Φιλικα,
Θανος

Unknown είπε...

' Βρεθηκα τυχαία στο blog σου και πραγματικά εντυπωσιάστηκα-πειράζει πού δεν είμαι 'σφος' με την επιστημονική έννοια αλλά νοιώθω -όπως και δεκάδες άλλοι υποθέτω-'σφος'στην ευρεία 'εννοια' τής λέξης...?Παρακολουθώ ,χρόνια τώρα,όλη τη συζήτηση τούς προβληματισμούς τίς ημερίδες τα συνέδρια τα άρθρα τα διάφορα forums τίς καταγγελίες αλλά και τίς θέσεις και προτάσεις σχετικά μ' αυτά τα θέματα... Απαγοητεύομαι με τη πικρή πραγματικότητα της δυσανάλογίας μεταξύ τέτοιου πλούτου θέσεων-ιδεών-σωτηρίων αλλα΄και ευφάνταστων προτάσεων και ποσοστού υλοποίησης από τούς εκάστοτε 'κρατούντες...αλλά δεν απελπίζομαι,όλο και κάτι μένει ....Βεβαια μόνο με Αθεμπίγιο δεν λύνονται τα θέματα,αλλά ας ελπίζουμε...!!! τα λέμε....